آسمون ابری ،
صدای انگشتای بارون روی شیشه ،
بوی خاک ،
گرمای خونه
و یه استکان چای داغ ...
و زندگی یعنی این...
چقدر این روزها بارون واژه غریبی شده
شاید اونقدر روحمون آلوده ست که حتی قطره های بارون رو هم ناامید کردیم...
باران باشد
تو باشی
یک خیابان بی انتها باشد
به دنیا می گویم...خداحافظ!
( گروس عبدالملکیان )